ประเด็นที่สำคัญ:
- เป่าวี Qu; เทียน (ฉบับที่ 2) [2020] NSWSC 588 เป็นคดีแรกในรัฐนิวเซาท์เวลส์ของออสเตรเลียที่บังคับใช้คำพิพากษาทางการเงินของศาลจีน
ดอกเบี้ยค่าปรับตามมาตรา 253 ของกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของ PRC ไม่ใช่ค่าปรับทางอาญาหรือค่าเสียหายเชิงลงโทษ แต่เป็นค่าชดเชยความเสียหาย ซึ่งบังคับใช้ในออสเตรเลีย - เนื่องจากทั้งศาลในรัฐวิกตอเรียและนิวเซาธ์เวลส์ยอมรับคำตัดสินของจีนแล้ว โอกาสที่ศาลจีนจะรับรู้ว่าจีนและออสเตรเลียได้สร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันเพิ่มขึ้นอย่างมาก ส่งผลให้เกิดอนาคตที่สดใสสำหรับการบังคับใช้การตัดสินร่วมกันระหว่างทั้งสองรัฐ
เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 2020 ศาลฎีกานิวเซาท์เวลส์มีคำพิพากษาใน เป่าวี Qu; เทียน (ฉบับที่ 2) [2020] NSWSC 588 ตัดสินใจบังคับใช้คำพิพากษาโดยศาลประชาชนกลางชิงเต่า ซานตง ประเทศจีน
นี่เป็นกรณีแรกในรัฐนิวเซาท์เวลส์ของออสเตรเลียที่บังคับใช้คำพิพากษาทางการเงินของศาลจีน
ศาลฎีกาแห่งรัฐนิวเซาท์เวลส์ยืนยันในกรณีนี้ว่าคำพิพากษาดอกเบี้ยโทษของศาลจีนมีผลบังคับใช้ในออสเตรเลีย
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง:
I. ภาพรวมกรณี
โจทก์ Dexu Bao และจำเลย Mei Qu และ Xin Tian ซึ่งเป็นคู่สมรส เป็นพลเมืองจีนทั้งหมด
ตั้งแต่เดือนธันวาคม 2012 ถึงมีนาคม 2013 โจทก์ถูกกล่าวหาว่าให้เงินกู้ยืมแก่จำเลยสี่รายการ (ต่อไปนี้เรียกว่า 'เงินให้กู้ยืม') แก่จำเลย รวมเป็นเงินทั้งสิ้น 2,550,000 หยวนจีน
จำเลยกล่าวหาไม่ชำระหนี้เงินกู้
เมื่อวันที่ 24 เม.ย. 2014 โจทก์ยื่นฟ้องต่อศาลประชาชนเบื้องต้นลาวซาน ชิงเต่า ซานตง (“ศาลชั้นต้นของจีน”)
เมื่อวันที่ 23 พ.ย. 2014 ศาลชั้นต้นของจีนได้พิพากษาให้โจทก์เห็นชอบกับจำเลยที่ไม่อยู่ โดยมีคำสั่งให้จำเลยชำระเงิน 2,550,000 หยวนจีนพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
เมื่อวันที่ 6 มีนาคม 2015 Mei Qu หนึ่งในจำเลยยื่นอุทธรณ์ต่อศาลประชาชนกลาง Qingdao ของมณฑลซานตง (“ศาลจีนในคดีที่สอง”) ไม่มีฝ่ายใดในการพิจารณาอุทธรณ์
เมื่อวันที่ 10 ก.ย. 2015 ศาลชั้นต้นของจีนได้มีคำพิพากษาถึงที่สุดให้ยกอุทธรณ์ ยกเว้นเงินกู้หนึ่งรายการ (“คำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีน”) ศาลเปลี่ยนแปลงจำนวนเงินที่จำเลยต้องชำระ โดยสั่งให้ชำระเงินจำนวน 2,050,000 หยวนจีนพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
โจทก์ดำเนินการบังคับใช้คำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีนต่อจำเลยในประเทศจีน เขาได้รับเงินจำนวน 19,205 หยวนจีนคืน โจทก์ยื่นคำร้องว่ายอดคงเหลือของจำนวนเงินตามคำพิพากษาซึ่งเป็นจำนวน 2,030,795 หยวนจีนพร้อมดอกเบี้ยยังไม่ชำระ
จำเลยอาศัยอยู่ในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ประเทศออสเตรเลีย ดังนั้น โจทก์จึงยื่นฟ้องต่อศาลฎีกานิวเซาธ์เวลส์เพื่อขอบังคับตามคำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีน
จำเลยยอมรับว่า (1) คำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีนมีจริง (2) ศาลจีนมีอำนาจเหนือคดี และ (3) คำพิพากษาถือเป็นที่สิ้นสุด
อย่างไรก็ตาม จำเลยโต้แย้งเรื่องจำนวนเงินบังคับบังคับ โจทก์โต้แย้งว่าเรื่องเหล่านี้ไม่เกี่ยวเนื่องกันเพราะว่าไปเป็นเหตุแห่งข้อพิพาทอันเป็นมูลฐาน ดังนั้น ศาลนี้จึงไม่สามารถตรวจสอบได้
สุดท้าย ศาลฎีกานิวเซาธ์เวลส์มีคำสั่งให้จำเลยชำระเงินกู้และดอกเบี้ยแก่โจทก์เป็นจำนวนเงิน 2,802,849 หยวนจีน นอกจากนี้ จำเลยจะต้องชำระค่าใช้จ่ายของโจทก์ตามที่ตกลงหรือประเมินไว้และโดยบังเอิญในการดำเนินการเหล่านี้
II. มุมมองของศาล
1. วิธีที่ศาลออสเตรเลียพิจารณาคำขอรับการรับรองและการบังคับใช้คำพิพากษาในต่างประเทศ
ศาลจีนอาจบังคับใช้ในออสเตรเลียภายใต้กระบวนการกฎหมายทั่วไปสำหรับการบังคับใช้คำพิพากษาในต่างประเทศ
ที่กฎหมายจารีตประเพณี การตัดสินของต่างประเทศนั้นเป็นสิ่งที่สามารถรับรู้และบังคับใช้ได้ หากเป็นไปตามข้อกำหนดต่อไปนี้:
(1) ศาลต่างประเทศต้องมีเขตอำนาจศาลประเภทที่จำเป็นเหนือจำเลย (หรือที่เรียกว่าเขตอำนาจศาล "ในความหมายระหว่างประเทศ")
(2) คำพิพากษาต้องเป็นที่สุดและเป็นที่สิ้นสุด
(3) ต้องมีตัวตนของคู่กรณีระหว่างลูกหนี้ตามคำพิพากษากับจำเลยในการบังคับคดีใดๆ และ
(4) คำพิพากษาต้องเป็นจำนวนเงินที่ชำระบัญชีคงที่
ศาลในกระดานสนทนาอาจปฏิเสธที่จะบังคับใช้คำพิพากษาของต่างประเทศในกรณีที่ได้รับคำพิพากษาจากต่างประเทศโดยการฉ้อโกง (รวมถึงการฉ้อโกงอย่างยุติธรรม) โดยคู่กรณีหรือโดยศาลต่างประเทศ
ศาลฎีกาของรัฐนิวเซาท์เวลส์ถือได้ว่าจำเลยยอมรับข้อกำหนดทั้งสี่ข้างต้นแล้ว และไม่มีการฉ้อโกง จำเลยโต้แย้งเฉพาะจำนวนเงินที่บังคับบังคับและระบุว่าได้ชำระหนี้บางส่วนแล้ว
2. การชำระหนี้ของจำเลยอาจเป็นเหตุผลที่ไม่บังคับใช้คำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีนหรือไม่
การชำระหนี้ที่ถูกกล่าวหาโดยจำเลยต้องทำก่อนที่จะมีการส่งมอบคำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีน
ศาลฎีกาแห่งนิวเซาธ์เวลส์วินิจฉัยว่า (1) จำเลยมีโอกาสยื่นคำร้องว่าได้ชำระหนี้ทั้งในชั้นศาลชั้นต้นและชั้นอุทธรณ์ในจีน; (2) ศาลจีนไม่ได้ปฏิเสธโอกาสในการเสนอคดีต่อจำเลยต่อศาลที่เป็นกลางหรือจำเลยไม่ได้รับการแจ้งให้ทราบ และ (3) ไม่มีหลักฐานว่าการชำระหนี้ตามที่ระบุไว้ของจำเลยเกี่ยวข้องกับเงินกู้ในคดี
ดังนั้น ศาลฎีกานิวเซาธ์เวลส์จึงปฏิเสธข้อเรียกร้องของจำเลยตามการชำระหนี้
3. ควรบังคับใช้ดอกเบี้ยโทษในคำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีนหรือไม่?
ตามคำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีน ให้ชำระดอกเบี้ยดังนี้:
(1) นับแต่วันที่เริ่มดำเนินการ คือ 24 เม.ย. 2014 จนถึง 10 วัน นับแต่วันที่คำพิพากษามีผลใช้บังคับ คือ 20 ก.ย. 2015 ที่ “อัตราดอกเบี้ยอ้างอิงสำหรับเงินกู้ประเภทเดียวกับที่ออก โดยธนาคารประชาชนแห่งประเทศจีนในช่วงเวลาเดียวกัน” (ผลประโยชน์ทั่วไป); และ
(2) หากหนี้ตามคำพิพากษาไม่พอใจภายในวันที่ 20 ก.ย. 2015 “ให้ชำระดอกเบี้ยหนี้ในระหว่างระยะเวลาในการดำเนินการล่าช้าเป็นสองเท่าตามบทบัญญัติของมาตรา 253 แห่งกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน” (มาตรา 253 ดอกเบี้ย)
4. ศาลออสเตรเลียมีความเห็นอย่างไรต่อดอกเบี้ยโทษตามมาตรา 253 ของกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน ('มาตรา 253 ดอกเบี้ย')
ศาลฎีกาของรัฐนิวเซาท์เวลส์ตัดสินว่า: (1) ศาลของออสเตรเลียไม่บังคับใช้ค่าปรับทางอาญา (2) ศาลของออสเตรเลียไม่บังคับใช้ค่าเสียหายเชิงลงโทษ ซึ่งมอบให้ในกรณีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เคารพคำสั่งศาล (3) ศาลออสเตรเลียอาจบังคับใช้ค่าชดเชยความเสียหาย ซึ่งมอบให้เพื่อชดเชยให้ฝ่ายอื่นๆ ที่ไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษา
ศาลฎีกาของรัฐนิวเซาท์เวลส์ถือได้ว่าดอกเบี้ยมาตรา 253 ไม่ใช่ค่าปรับทางอาญาหรือค่าเสียหายเชิงลงโทษ แต่เป็นค่าชดเชยความเสียหาย มาตรา 253 ดอกเบี้ยไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญจากผลประโยชน์ทั่วไปในลักษณะและสามารถบังคับใช้ได้
ดังนั้น ศาลฎีกาแห่งรัฐนิวเซาท์เวลส์จึงยอมรับคำพิพากษาดอกเบี้ยปรับที่ศาลจีนมอบให้
ในความเห็นของเรา สาเหตุที่ศาลฎีกานิวเซาท์เวลส์มีความเห็นมีดังนี้ ตามคำพิพากษาครั้งสุดท้ายของจีน: (1) ดอกเบี้ยเงินกู้ถูกคำนวณถึงวันที่ศาลมีคำพิพากษาและไม่มีการให้ดอกเบี้ยแก่จำเลยในเงินกู้ยืมหลังจากวันนั้น และ (2) ดอกเบี้ยโทษที่ศาลจีนมอบให้จำเลยหลังจากที่คำพิพากษาได้แสดงบทบาทดอกเบี้ยเงินกู้ตามกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน ดังนั้นดอกเบี้ยค่าปรับจึงเป็นดอกเบี้ยเงินกู้ไม่ใช่ค่าเสียหายเชิงลงโทษ
สาม. ความคิดเห็นของเรา
1. การยอมรับและการบังคับใช้คำพิพากษาในจีนและออสเตรเลียได้รับการปรับให้เป็นมาตรฐาน
เราได้แนะนำในโพสต์ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับ (1) กรณีที่จีนและออสเตรเลียยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินร่วมกัน และ (2) ศาลจีนจัดการการยอมรับและการบังคับใช้คำพิพากษาของออสเตรเลียตามหลักการตอบแทนซึ่งกันและกัน
กระทู้ที่เกี่ยวข้อง:
เราเชื่อว่าออสเตรเลียควรได้รับการพิจารณาโดยรวม แม้ว่าจะเป็นสหพันธรัฐที่มีเขตอำนาจศาลทางกฎหมายหลายแห่ง ความจริงที่ว่าศาลในรัฐใดๆ ของออสเตรเลียยอมรับคำพิพากษาของจีนก็เพียงพอแล้วที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันระหว่างออสเตรเลียและจีน ศาลจีนสามารถยอมรับคำตัดสินของออสเตรเลียโดยอาศัยหลักการตอบแทนซึ่งกันและกัน
ตอนนี้ทั้งศาลในรัฐวิกตอเรียและนิวเซาท์เวลส์ยอมรับคำพิพากษาของจีนแล้ว โอกาสที่ศาลจีนจะรับรู้ว่าจีนและออสเตรเลียได้สร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันเพิ่มขึ้นอย่างมาก ส่งผลให้อนาคตที่สดใสสำหรับการบังคับใช้การตัดสินร่วมกันระหว่างทั้งสองรัฐ
2. ดอกเบี้ยโทษของศาลจีนอาจได้รับการยอมรับจากศาลออสเตรเลีย
ตามมาตรา 253 แห่งกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของจีน หากลูกหนี้ตามคำพิพากษาไม่ปฏิบัติตามภาระผูกพันในการชำระหนี้ภายในระยะเวลาที่กำหนดในคำพิพากษา คำพิพากษา หรือเอกสารทางกฎหมายอื่นๆ ให้เพิ่มดอกเบี้ยเป็นสองเท่าของหนี้ในระหว่าง ระยะเวลาของการดำเนินการล่าช้า
ในการตัดสินคดีแพ่งในประเทศจีน ศาลมักให้โทษตามมาตรา 253
ในกรณีนี้ ศาลออสเตรเลียตัดสินว่าดอกเบี้ยค่าปรับดังกล่าวเป็นการชดใช้ความเสียหายที่โจทก์ได้รับเมื่อจำเลยไม่ปฏิบัติตามคำพิพากษาจึงบังคับใช้ได้ในประเทศออสเตรเลีย
ภาพถ่ายโดย เดวิด โคล้ด on Unsplash
ร่วมให้ข้อมูล: เมิ่งหยู่余萌
