บทคัดย่อ: การขาดสนธิสัญญาระหว่างประเทศและการนำไปใช้ พฤตินัย การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันในศาลจีนเป็นสาเหตุที่ทำให้มีการตัดสินจำนวน จำกัด จากประเทศกฎหมายทั่วไปที่ได้รับการยอมรับและบังคับใช้ในประเทศจีน ดังนั้นจึงเสนอว่าจีนปรับปรุงเกณฑ์การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันสรุปบันทึกข้อเสนอแนะเพิ่มเติมและเข้าร่วมอนุสัญญาพหุภาคี
จนถึงขณะนี้คำตัดสินของจีนได้รับการยอมรับหรือบังคับใช้โดยศาลของประเทศกฎหมายทั่วไปเช่น สหรัฐอเมริกาสิงคโปร์สหราชอาณาจักรออสเตรเลียและแคนาดา. ตามแนวปฏิบัติของศาลในการยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ของต่างประเทศโดยศาลจีนตั้งแต่ปี 1994 ถึงเดือนมิถุนายน 2019 นอกเหนือจากการตัดสินการหย่าร้างแล้วคำตัดสินของประเทศกฎหมายทั่วไปที่ยอมรับโดยศาลจีนเป็นเพียงคำตัดสินของ สิงคโปร์ และ ประเทศสหรัฐอเมริกา. ในบรรดาคำตัดสินของต่างประเทศที่จีนปฏิเสธที่จะยอมรับและบังคับใช้หก (6) มาจากประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับ สหราชอาณาจักรออสเตรเลียสหรัฐอเมริกาและมาเลเซีย. เหตุผลหลักสำหรับปรากฏการณ์นี้คือการไม่มีสนธิสัญญาทวิภาคีหรือพหุภาคีระหว่างจีนกับประเทศกฎหมายทั่วไปเกี่ยวกับการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้คำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ตลอดจน พฤตินัย ซึ่งกันและกันที่นำมาใช้ในการพิจารณาคดีในประเทศจีน
I. ความยากลำบากในการสรุปสนธิสัญญาทวิภาคี
หากจีนสามารถสรุปสนธิสัญญาทวิภาคีกับประเทศกฎหมายทั่วไปได้ก็สามารถใช้เป็นแนวทางในการร่วมมือได้เช่นกัน แต่การสรุปสนธิสัญญาทวิภาคีไม่ใช่เรื่องง่าย
ประการแรกแม้ว่าสนธิสัญญาทวิภาคีจะเจรจาและสรุปได้ง่ายกว่าสนธิสัญญาพหุภาคี แต่กระบวนการลงนามและให้สัตยาบันสนธิสัญญาทวิภาคีใช้เวลานานและใช้แรงงานมาก ตัวอย่างเช่นสนธิสัญญาระหว่างสาธารณรัฐประชาชนจีนและสาธารณรัฐอาร์เจนตินาว่าด้วยความช่วยเหลือทางคดีแพ่งและพาณิชย์ได้ลงนามเมื่อวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2001 แต่ต้องใช้เวลา 10 ปีก่อนที่จะมีผลบังคับใช้ในที่สุดในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2011 นอกจากนี้จีนยังไม่ ยังได้สรุปสนธิสัญญาทวิภาคีที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับและการบังคับใช้การพิจารณาคดีแพ่งและพาณิชย์กับประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไป
ประการที่สองมีความแตกต่างบางประการระหว่างจีนและประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปในแง่ของการยอมรับและเงื่อนไขการบังคับใช้ของคำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ของต่างประเทศ ยกตัวอย่างออสเตรเลียเมื่อเทียบกับสนธิสัญญาทวิภาคีที่จีนกับประเทศอื่น ๆ สรุปแล้วเงื่อนไขในการยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินที่กำหนดโดยกลไกกฎหมายทั่วไปของออสเตรเลียมีความซับซ้อนมากขึ้นโดยเฉพาะในแง่ของเขตอำนาจศาลและข้อ จำกัด ในการตัดสินเรื่องเงิน [1 ] นักวิชาการชาวออสเตรเลียบางคนชี้ว่ายังไม่ชัดเจนว่าสนธิสัญญาทวิภาคีที่สรุประหว่างจีนและออสเตรเลียสามารถอำนวยความสะดวกในการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้คำตัดสินระหว่างทั้งสองฝ่ายหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผลประโยชน์ของเจ้าหนี้ไม่มีนัยสำคัญในการตัดสินของออสเตรเลียในขณะที่ลูกหนี้ตามคำพิพากษาอาจเผชิญกับความเสี่ยงมากขึ้นที่จะถูกบังคับใช้ในออสเตรเลียสมาชิกสภานิติบัญญัติของออสเตรเลียอาจลังเลที่จะสรุปข้อตกลงทวิภาคีดังกล่าว [2]
II. ความไม่แน่นอนใน พฤตินัย ความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน
ในการพิจารณาคดีของจีนหากต่างประเทศมีแบบอย่างในการยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของจีนมีความเป็นไปได้ที่คำตัดสินของพวกเขาจะได้รับการยอมรับและบังคับใช้ในศาลจีนในอนาคตตาม พฤตินัย ซึ่งกันและกัน ในความเป็นจริงจีนได้รับรู้และบังคับใช้คำตัดสินของสิงคโปร์และสหรัฐอเมริกาตามแล้ว พฤตินัย ซึ่งกันและกัน อย่างไรก็ตามในปี 2017 เมื่อพรรคนำไปใช้กับศาลประชาชนระดับกลางหนางชางของมณฑลเจียงซีเพื่อรับรู้และบังคับใช้คำพิพากษาของศาลฟิลาเดลเฟียในเขตตุลาการแรกของเพนซิลเวเนียแม้ว่าแอปพลิเคชันจะขึ้นอยู่กับแบบอย่างของการยอมรับและการบังคับใช้ของ คำตัดสินของจีนโดยศาลอเมริกันศาลประชาชนระดับกลางของเมืองหนานชาง ปฏิเสธที่จะยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของศาลฟิลาเดลเฟีย ด้วยเหตุที่ไม่มีความสัมพันธ์ตามสนธิสัญญาหรือการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันระหว่างจีนและสหรัฐอเมริกา
ในเรื่องนี้นักวิชาการชาวออสเตรเลียบางคนเชื่อว่าแม้ว่าจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าศาลต่างประเทศยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของจีน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าศาลจีนทุกแห่งจะรับรู้โดยอัตโนมัติถึงการมีอยู่ของการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันกับต่างประเทศนั้น เนื่องจากเงื่อนไขของจีนเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันก็มีความไม่แน่นอนเช่นกันเราจึงสามารถพิจารณาวิธีอื่นในการปกป้องผลประโยชน์ของเจ้าหนี้ตามคำพิพากษาของออสเตรเลียเท่านั้น [3]
สาม. วิธีส่งเสริมการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินระหว่างจีนและประเทศกฎหมายทั่วไป
1. ดำเนินความร่วมมือทวิภาคีผ่านบันทึกคำแนะนำ
การส่งเสริมความร่วมมือทวิภาคีเพิ่มเติมโดยอาศัยการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้คำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ถือเป็นรูปแบบที่ประสบความสำเร็จระหว่างจีนและสิงคโปร์ เนื่องจากเรื่องเกี่ยวกับการรับรู้และการบังคับใช้คำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ไม่อยู่ภายใต้ข้อตกลงความช่วยเหลือด้านการพิจารณาคดีทวิภาคีจีน - สิงคโปร์ในวันที่ 31 สิงหาคม 2018 ผู้พิพากษา Zhou Qiang (周强) ประธานศาลประชาชนสูงสุด (SPC) ของจีนและ ผู้พิพากษาซุนดาเรชเมนนอนหัวหน้าผู้พิพากษาศาลฎีกาของสิงคโปร์ลงนามในบันทึกคำแนะนำระหว่างศาลประชาชนสูงสุดแห่งสาธารณรัฐประชาชนจีนและศาลฎีกาแห่งสาธารณรัฐสิงคโปร์ว่าด้วยการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินเกี่ยวกับเงินในคดีพาณิชย์ (ต่อไปนี้ เรียกว่า MOG) ซึ่งชี้แจงเพิ่มเติมถึงขอบเขตและเงื่อนไขของการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้คำตัดสินระหว่างสองประเทศดังนั้นจึงให้คำแนะนำที่ชัดเจนยิ่งขึ้นสำหรับการปฏิบัติในกระบวนการยุติธรรมในอนาคต ตามมาตรา 2 ของ MOG แม้ว่า MOG จะไม่มีผลผูกพันทางกฎหมาย แต่ก็ยังคงมีความสำคัญอย่างยิ่งในการเสริมสร้างความร่วมมือด้านการพิจารณาคดีและแนวทางการปฏิบัติของศาลระหว่างสองประเทศในแง่ของการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้คำตัดสิน
2. ปรับปรุงการประยุกต์ใช้การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาคำตัดสินของต่างประเทศที่ยอมรับโดยศาลจีนตาม พฤตินัย การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันยังแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่เพิ่มขึ้น ดูจากการยอมรับและการบังคับใช้การตัดสินของจีนโดยประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปมีความเป็นไปได้ว่าคำตัดสินของออสเตรเลียแคนาดาสหราชอาณาจักรและศาลของรัฐบางแห่งในสหรัฐอเมริกาจะได้รับการยอมรับและบังคับใช้โดยศาลจีนในอนาคตโดยอ้างอิงจาก พฤตินัย ซึ่งกันและกัน
นอกจากนี้เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้ว่าศาลสูงสุดแห่งรัฐวิกตอเรียประเทศออสเตรเลียจะปฏิเสธที่จะยอมรับและบังคับใช้คำพิพากษาของศาลประชาชนระดับกลาง Ningbo ของมณฑลเจ้อเจียงประเทศจีนเมื่อวันที่ 30 เมษายน 2019 โดยมีมูลเหตุส่วนใหญ่อยู่ที่การละเมิดกระบวนการใน คำพิพากษาเดิม [4]
ขึ้นอยู่กับเกณฑ์ของ พฤตินัย ซึ่งกันและกันในการพิจารณาคดีในประเทศจีน ข้อกำหนดของ พฤตินัย การแลกเปลี่ยนระหว่างออสเตรเลียและจีนได้รับการตอบสนองแล้ว. อย่างไรก็ตามหากดูจากเกณฑ์ของความเชื่อมั่นซึ่งกันและกันการปฏิเสธที่จะยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของจีนในปี 2019 อาจเป็นพื้นฐานสำหรับการไม่มีการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน แต่เนื่องจากไม่มีมาตรฐานที่ชัดเจนในการสันนิษฐานซึ่งกันและกันในการออกกฎหมายและการพิจารณาคดีของจีนกรณีนี้จึงไม่จำเป็นต้องส่งผลกระทบต่อการจัดตั้ง พฤตินัย ซึ่งกันและกันระหว่างจีนและออสเตรเลีย
อย่างไรก็ตามเมื่อพิจารณาจากการยอมรับและการบังคับใช้การตัดสินของจีนโดยประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปแล้วการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันไม่ได้เป็นปัจจัยในการพิจารณา พวกเขามุ่งเน้นไปที่การตรวจสอบประเด็นต่างๆเช่นเขตอำนาจศาลระหว่างประเทศกระบวนการที่เหมาะสมการละเมิดความยุติธรรมตามธรรมชาติและการตัดสินของต่างชาตินั้นเป็นการตัดสินเรื่องเงินหรือไม่ เมื่อพิจารณาว่าประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปไม่จำเป็นต้องมีการยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของจีนศาลจีนควรคลายเกณฑ์การตอบแทนซึ่งกันและกันอย่างเหมาะสมเมื่อพิจารณาถึงการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินจากประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อประเทศต้นทางไม่มีแบบอย่าง สำหรับการยอมรับและบังคับใช้คำตัดสินของต่างประเทศและถือเอาฉันทามติของความร่วมมือในอนาคตและการแลกเปลี่ยนระหว่างสองประเทศเป็นหนึ่งในเกณฑ์ซึ่งกันและกัน
ตามมาตรา 6 ของความเห็นหลายประการของศาลประชาชนสูงสุดเกี่ยวกับการให้บริการทางตุลาการและการค้ำประกันโดยศาลประชาชนสำหรับการก่อสร้าง BRI (最高人民法院关于人民法院为一带一路建设提供司法服务和保障的意见意见) ในปี 2015 (ต่อไปนี้จะเรียกว่า“ BRI Construction Opinions”) [5] ศาลจีนอาจขอให้คู่สัญญาและตัวแทนของพวกเขาให้เงื่อนไขของประเทศของอีกฝ่ายในการรับรู้และบังคับใช้คำตัดสินของต่างประเทศโดยมีจุดประสงค์เพื่อ การพิจารณาว่าการตัดสินของจีนอาจได้รับการยอมรับและบังคับใช้โดยประเทศของอีกฝ่ายหนึ่งในอนาคตหากเป็นไปตามเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องซึ่งจะใช้เป็นฉันทามติของศาลเกี่ยวกับความร่วมมือและการแลกเปลี่ยนและด้วยเหตุนี้จีนจะให้การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันเป็นครั้งแรก
นอกจากนี้ MOG ระหว่างจีนและสิงคโปร์ยังสามารถใช้เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับการสร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันผ่านช่องทางการทูต ตามมาตรา 6 ของ MOG ศาลจีนอาจรับรู้และบังคับใช้การตัดสินของสิงคโปร์บนพื้นฐานของการตอบแทนซึ่งกันและกัน [6] บทบัญญัติดังกล่าวยังสามารถถือเป็นการเพิ่มความลึกและปรับปรุงการประยุกต์ใช้หลักการของการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันตามความคิดเห็นของการก่อสร้าง BRI และยังสามารถใช้เพื่อขยายแนวทางในการสร้างความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน [7] จากข้อเท็จจริงที่ว่าประเทศกฎหมายทั่วไปบางประเทศยอมรับและบังคับใช้การตัดสินของจีนจีนสามารถส่งเสริมและชี้แจงความสัมพันธ์ซึ่งกันและกันกับประเทศกฎหมายทั่วไปที่เกี่ยวข้องได้โดยอาศัยวิธีการ บันทึกข้อตกลงหรือฉันทามติในการพิจารณาคดีปรับปรุงความแน่นอนของการประยุกต์ใช้การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันตลอดจนส่งเสริมการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้การพิจารณาคดีแพ่งและพาณิชย์ระหว่างจีนและประเทศตามกฎหมายทั่วไป
3. ส่งเสริมสนธิสัญญาพหุภาคี
อนุสัญญา Hague Choice of Court ประจำปี 2005 ในฐานะอนุสัญญาที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับเขตอำนาจศาลและการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินทางแพ่งและพาณิชย์ของประชาคมระหว่างประเทศในศตวรรษที่ 21 โดยพื้นฐานแล้วเป็นอนุสัญญาว่าด้วยการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินโดยพิจารณาจากการเลือก ข้อตกลงของศาล [8] วรรคสำคัญของอนุสัญญาเกี่ยวข้องกับการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสิน รัฐผู้ทำสัญญาจะต้องรับภาระผูกพันในการรับรู้และบังคับใช้คำตัดสินของศาลที่เลือกดังนั้นจึงเป็นพื้นฐานทางกฎหมายที่ชัดเจนและเป็นหนึ่งเดียวสำหรับการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินของจีน [9] จีนลงนามในอนุสัญญาในเดือนธันวาคม 2017 แต่ยังไม่ได้ให้สัตยาบันในเรื่องเดียวกัน สำหรับประเทศที่ใช้กฎหมายทั่วไปอนุสัญญานี้มีผลบังคับใช้กับสิงคโปร์และสหราชอาณาจักรในขณะที่สหรัฐอเมริกาได้ลงนามในอนุสัญญานี้ หากจีนให้สัตยาบันต่ออนุสัญญา Hague Choice of Court จะมีการปกครองแบบพหุภาคีในอนาคตเกี่ยวกับการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินระหว่างจีนกับประเทศกฎหมายทั่วไปบางประเทศและในระหว่างนี้ความไม่แน่นอนของหลักการต่างตอบแทนสามารถ หลีกเลี่ยง
ในการประชุมทางการทูตเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 2019 การประชุม Hague เกี่ยวกับกฎหมายระหว่างประเทศแผนกคดีบุคคลได้ผ่านอนุสัญญาว่าด้วยการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสินของต่างประเทศในประเด็นทางแพ่งและพาณิชย์ (ต่อไปนี้จะเรียกว่าอนุสัญญาการตัดสิน) เมื่ออนุสัญญาการตัดสินมีผลบังคับใช้และมีผลบังคับใช้ในอนาคตจะมีผลกระทบอย่างกว้างขวางต่อการใช้ดุลยพินิจทางแพ่งและพาณิชย์ทั่วโลกอย่างเสรีและยังนำโอกาสและความท้าทายเพิ่มเติมมาสู่กลไกการยอมรับและการบังคับใช้ของ คำตัดสินในประเทศจีน ตามอนุสัญญาการตัดสินในมุมมองของการตัดสินที่หลากหลายซึ่งสามารถรับรู้และบังคับใช้และโอกาสที่ จำกัด สำหรับจำเลยในการคัดค้านการยอมรับและการบังคับใช้อนุสัญญาการพิพากษาให้โอกาสมากขึ้นสำหรับการยอมรับร่วมกันและการบังคับใช้การตัดสินระหว่างจีนอย่างไม่ต้องสงสัย และประเทศกฎหมายทั่วไป
อ้างอิง:
[1] ดู Richard Garnett,“ การเพิ่มความร่วมมือระหว่างออสเตรเลียและจีนในการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสิน”, (2018) 19 Melbourne Journal of International Law, p. 5.
[2] ดู Richard Garnett,“ การเพิ่มความร่วมมือระหว่างออสเตรเลียและจีนในการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสิน”, (2018) 19 Melbourne Journal of International Law, หน้า 5-6
[3] ดู Richard Garnett,“ การเพิ่มความร่วมมือระหว่างออสเตรเลียและจีนในการยอมรับและการบังคับใช้คำตัดสิน”, (2018) 19 Melbourne Journal of International Law, p. 8.
[4] Xu v Wang, [2019] VSC 269, para. 183.
[5]《 最高人民法院关于人民法院为“ 一带一路” 建设提供司法服务和保障的若干意见》 第 6 条：“ 在沿线一些国家尚未与我国缔结司法协助协定的情况下， 根据国际司法合作交流意向、 对方国家承诺将给予我国司法互惠等情况， 可以我国法院给予对方国家当事人司法协助， 积极促成形成互惠关系， 积极倡导并逐步扩大国际司法司法范围。” 法发〔 2015 〕 9 号。
[6]《 中华人民共和国最高人民法院和新加坡共和国最高法院关于承认与执行商事案件金钱判决的指导备忘录》 6 第：“ 目前两国尚无有关一方判决可在另一方法院承认与执行的条约在此情况下， 根据《 中华人民共和国民事诉讼法》 的规定， 中华人民共和国法院可以在互惠基础上， 根据申请人的申请， 承认与执行新加坡法院的判决。”
[7] 参见沈红雨：《 外国民商事判决承认和执行若干疑难问题研究》》， 载《 适用适用 2018 年第 5 期， 第 15 页。
[8] 参见肖永平， 朱磊主编：《 批准 <选择法院协议公约> 之考量》， 法律出版社 2017 年版， 第 132 页。
[9] 参见肖永平：《 批准 <选择法院协议公约> 的利弊分析及我国的对策》， 载《 武大国际法评论》 2017 年第 5 期， 第 2 页。
ร่วมให้ข้อมูล: เย่าฮั่นหวัง王雅菡
