ประเทศจีนได้ประกาศใช้ประมวลกฎหมายแพ่งครั้งแรกในเดือนพฤษภาคม 2020 ซึ่งรวมถึงเจ็ดส่วน ได้แก่ หลักการทั่วไป สิทธิที่แท้จริง สัญญา สิทธิในบุคลิกภาพ การแต่งงานและครอบครัว การสืบทอด ความรับผิดต่อการละเมิด และบทบัญญัติเพิ่มเติม

จองเลย หลักการทั่วไป

เล่มที่สอง สิทธิที่แท้จริง

เล่ม XNUMX สัญญา

เล่มที่ XNUMX สิทธิในบุคลิกภาพ

บุ๊ควี การแต่งงานและครอบครัว

หนังสือ VI การสืบมรดก

เล่มที่ XNUMX ความรับผิดในการละเมิด

ความรับผิดต่อการละเมิดเป็นส่วนที่เจ็ด

ก่อนหน้านี้จีนได้ประกาศใช้กฎหมายความรับผิดทางละเมิด หลังจากประกาศใช้ประมวลกฎหมายแพ่งกฎหมายจะถูกยกเลิกในวันที่ 1 มกราคม 2021 เมื่อประมวลกฎหมายแพ่งมีผลบังคับใช้

“ ความรับผิดในการละเมิดหนังสือ VII” สามารถแบ่งออกเป็นสามส่วนย่อยรวมสิบบท บททั้งสิบ ได้แก่ บทบัญญัติทั่วไป, ความเสียหาย, บทบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับความรับผิด, ความรับผิดต่อผลิตภัณฑ์, ความรับผิดต่ออุบัติเหตุจากการจราจรทางรถยนต์, ความรับผิดต่อการปฏิบัติหน้าที่ทางการแพทย์, ความรับผิดต่อมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมและความเสียหายต่อระบบนิเวศ, ความรับผิดต่อกิจกรรมที่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง, ความรับผิดต่ออันตรายที่เกิดจากคนในบ้าน สัตว์และความรับผิดต่ออันตรายที่เกิดจากอาคารหรือวัตถุ

เราได้เลือกประเด็นสำคัญบางประการดังต่อไปนี้:

1. ความรับผิดต่อการละเมิดและความผิดพลาด

ความรับผิดสำหรับการละเมิดสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภทตามว่าผู้กระทำความผิดเป็นฝ่ายผิดหรือไม่:

(1) ความรับผิดในความผิด: หากผู้กระทำผิดละเมิดสิทธิทางแพ่งและผลประโยชน์ของผู้อื่นอันเนื่องมาจากความผิดและก่อให้เกิดความเสียหายผู้กระทำผิดควรรับผิดชอบต่อการละเมิด

(2) ความรับผิดในความผิดที่สันนิษฐานไว้: หากสันนิษฐานว่าผู้กระทำผิดเป็นฝ่ายผิดตามกฎหมายและผู้กระทำความผิดไม่สามารถพิสูจน์ได้เป็นอย่างอื่นจะต้องรับความรับผิดในการละเมิด

(3) ความรับผิดอย่างเคร่งครัด: หากผู้กระทำผิดต้องรับความรับผิดทางละเมิดตามกฎหมายสำหรับการก่อให้เกิดความเสียหายต่อสิทธิและผลประโยชน์ของผู้อื่นไม่ว่าผู้กระทำความผิดจะเป็นฝ่ายผิดหรือไม่ก็ตามให้อยู่ภายใต้บังคับของบทบัญญัติ

2. ความเสียหาย

ในกรณีที่ผู้ละเมิดละเมิดบุคคลอื่นและเป็นเหตุให้ได้รับบาดเจ็บผู้ถูกกระทำจะชดใช้ค่าสินไหมทดแทนดังต่อไปนี้:

(1) ผู้ทรมานจะชดใช้ค่าใช้จ่ายตามสมควรที่เกิดขึ้นสำหรับการรักษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพเช่นค่ารักษาพยาบาลค่าพยาบาลค่าพาหนะค่าโภชนาการค่าอาหารอุดหนุนค่าอาหารในโรงพยาบาลเป็นต้นและรายได้ที่ลดลงเนื่องจากเสียเวลาในการทำงาน

(2) หากผู้ละเมิดทำให้ผู้ถูกละเมิดสิทธิทุพพลภาพผู้ถูกละเมิดจะต้องชดใช้ค่าอุปกรณ์ช่วยเหลือและค่าชดเชยความพิการที่ถูกละเมิดด้วย

(3) หากผู้ถูกทารุณกรรมทำให้ผู้ถูกละเมิดถึงแก่ความตายผู้ถูกละเมิดจะต้องจ่ายเงินค่าทำศพที่ละเมิดและค่าชดเชยการเสียชีวิต

(4) หากผู้ถูกกระทำก่อให้เกิดความเสียหายทางจิตใจอย่างร้ายแรงต่อบุคคลที่ถูกละเมิดสิทธิผู้ถูกละเมิดจะมีสิทธิเรียกร้องค่าสินไหมทดแทนสำหรับความเสียหายทางจิตใจ

ในกรณีที่มีการละเมิดทรัพย์สินของบุคคลอื่นให้คำนวณการสูญเสียทรัพย์สินตามราคาตลาดเมื่อเกิดการสูญเสียขึ้นหรือโดยวิธีอื่นอันสมควร หากบุคคลใดจงใจละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของผู้อื่นและมีพฤติการณ์ร้ายแรงผู้ละเมิดจะมีสิทธิร้องขอค่าเสียหายเชิงลงโทษที่เกี่ยวข้อง

3. ความรับผิดของผู้พิทักษ์

หากบุคคลที่ไม่มีหรือมีความสามารถ จำกัด ในการดำเนินการทางแพ่งก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นผู้ปกครองของเขา / เธอจะต้องรับผิดต่อการละเมิด

4. ความรับผิดของผู้ให้บริการเครือข่าย

หากผู้ให้บริการเครือข่ายรู้หรือควรรู้ว่าผู้ใช้เครือข่ายใช้บริการเครือข่ายของตนเพื่อละเมิดสิทธิพลเมืองและผลประโยชน์ของผู้อื่น แต่ไม่สามารถใช้มาตรการที่จำเป็นได้ผู้ให้บริการเน็ตจะต้องรับผิดชอบร่วมกันและความรับผิดหลายประการกับผู้ใช้เครือข่าย

5. ความรับผิดของผู้ผลิตและผู้ขายผลิตภัณฑ์

ในกรณีที่ผู้ถูกละเมิดได้รับความเสียหายอันเนื่องมาจากความบกพร่องในผลิตภัณฑ์ผู้ละเมิดอาจขอรับการชดเชยจากผู้ผลิตผลิตภัณฑ์หรือจากผู้ขาย

หากความบกพร่องในผลิตภัณฑ์เกิดจากผู้ผลิตผู้ขายอาจเรียกร้องสิ่งเดียวกันจากผู้ผลิตหลังจากจ่ายเงินค่าชดเชยแล้ว ในกรณีที่ความบกพร่องในผลิตภัณฑ์เกิดจากผู้ขายผู้ผลิตอาจเรียกร้องสิ่งเดียวกันจากผู้ขายหลังจากจ่ายเงินค่าชดเชยแล้ว

6. ความรับผิดต่อมลพิษสิ่งแวดล้อม

ในกรณีที่มลพิษทางสิ่งแวดล้อมหรือความเสียหายต่อระบบนิเวศก่อให้เกิดความเสียหายต่อผู้ถูกละเมิดผู้กระทำความผิดของมลพิษนั้นจะต้องรับภาระในการละเมิดเว้นแต่ผู้กระทำความผิดจะพิสูจน์ได้ในสถานการณ์ต่อไปนี้ (1) มีสถานการณ์ที่ผู้กระทำความผิดสามารถปฏิเสธหรือบรรเทาความรับผิดตาม บัญญัติไว้โดยกฎหมาย; หรือ (2) ไม่มีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างการกระทำและความเสียหาย

7. ความรับผิดต่อวัตถุที่ตกลงมา

ในกรณีที่วัตถุที่โยนลงมาจากอาคารหรือสิ่งของที่หล่นจากอาคารก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นผู้ถูกละเมิดจะต้องรับผิดทางละเมิดตามกฎหมาย

อย่างไรก็ตามหากไม่สามารถระบุตัวผู้ก่อเหตุที่เฉพาะเจาะจงได้ในการสอบสวนผู้ใช้อาคารที่อาจก่อให้เกิดอันตรายจะต้องจ่ายค่าชดเชยเว้นแต่จะพิสูจน์ได้ว่าเขา / เธอไม่ใช่ผู้ก่อเหตุ