ประเด็นที่สำคัญ:
- ในเดือนเมษายน 2019 ศาลอุทธรณ์แห่งบริติชโคลัมเบียแห่งแคนาดายืนหยัดการพิจารณาคดีเพื่อบังคับใช้คำแถลงการระงับคดีแพ่งของจีน (เหว่ย กับ หลี่ 2019 BCCA 114).
- มีข้อกำหนดสามประการสำหรับการตัดสินจากต่างประเทศที่จะต้องรับรู้และบังคับใช้ในบริติชโคลัมเบีย ได้แก่ : (a) ศาลต่างประเทศมีเขตอำนาจเหนือเรื่องของคำพิพากษาจากต่างประเทศ; (b) การตัดสินจากต่างประเทศถือเป็นที่สิ้นสุดและเป็นข้อสรุป และ (c) ไม่มีการป้องกันที่มีอยู่
- ศาลแคนาดาไม่ได้ตั้งคำถามถึงลักษณะของคำแถลงยุติคดีแพ่ง ศาลเรียกเอกสารนี้ว่า 'เอกสารการไกล่เกลี่ยทางแพ่ง' และถือว่าเอกสารดังกล่าวเทียบเท่ากับการตัดสินของจีน
- ภายใต้กฎหมายจีน คำแถลงการระงับข้อพิพาททางแพ่งจัดทำโดยศาลจีนตามข้อตกลงระงับข้อพิพาทที่คู่สัญญาทั้งสองฝ่ายบรรลุถึง และมีผลบังคับใช้เช่นเดียวกับคำตัดสินของศาล
ในเดือนกุมภาพันธ์ 2017 ศาลฎีกาแห่งบริติชโคลัมเบียได้ตัดสินให้บังคับใช้คำแถลงการระงับคดีแพ่ง (ในภาษาจีน: 民事调解书 บางครั้งแปลว่า "คำพิพากษาไกล่เกลี่ยทางแพ่ง" หรือ "เอกสารการไกล่เกลี่ยทางแพ่ง") ซึ่งจัดทำโดยศาลท้องถิ่นในซานตง มณฑล ประเทศจีน (ดู เหว่ย กับ เหม่ย, 2018 BCSC 157).
ต่อมาการพิจารณาคดีได้รับการพิจารณาโดยศาลอุทธรณ์บริติชโคลัมเบียในเดือนเมษายน 2019 (เหว่ย กับ หลี่ 2019 BCCA 114).
I. ข้อเท็จจริงและการดำเนินการในประเทศจีน
Mr. Tong Wei (“Mr. Wei”) เป็นผู้ค้าถ่านหินที่อาศัยอยู่ใน Tangshan มณฑล Hebei ประเทศจีน เขาทำหลายอย่าง เงินกู้ยืม ให้กับ Tangshan Fenghui Real Estate Development Co. Ltd. (“บริษัทฯ”) ตั้งแต่ปี 2010 ถึง 2012 โดยมี Mr. Zijie Mei (“Mr. Mei”) และ Ms. Guilian Li (“Ms. Li”) เป็นผู้ถือหุ้นและเป็นผู้บริหาร ตำแหน่งในบริษัท พวกเขาแต่ละคน รับประกัน คุณเว่ยกู้ยืมเงินให้กับบริษัท นายเหม่ยและนางสาวหลี่เป็นสามีภรรยากัน
ตั้งแต่นั้นมา เนื่องจากบริษัทและคู่สมรสผิดนัดชำระคืนเงินกู้ยืมและเพื่อเป็นเกียรติแก่การค้ำประกัน นาย Wei จึงได้ยื่นฟ้องบริษัท นาย Mei และ Ms.Li (เรียกรวมกันว่า “จำเลยชาวจีน”) ต่อหน้าศาล ศาลประชาชนกลาง Tangshan แห่งประเทศจีน (“ศาล Tangshan”)
เมื่อวันที่ 14 มีนาคม 2014 ศาล Tangshan ได้จัดการประชุมไกล่เกลี่ยก่อนการพิจารณาคดี นางสาวยาจุน ตง (นางสาวตง) พนักงานของบริษัท เป็นตัวแทนของจำเลยชาวจีนในการดำเนินคดีทางกฎหมายทั้งหมด ในระหว่างกระบวนการไกล่เกลี่ย Ms. Dong ได้ติดต่อ Mr. Mei ทางโทรศัพท์เพื่อขอความตั้งใจในการไกล่เกลี่ย และอ่านข้อตกลงการไกล่เกลี่ยให้ Mr. Mei ก่อนที่จะบรรลุข้อตกลงไกล่เกลี่ย นายเหม่ยสั่งให้นางสาวดงยอมรับข้อตกลงการไกล่เกลี่ย
ดังนั้น เมื่อวันที่ 21 เมษายน 2014 ศาล Tangshan ได้ออกคำแถลงการระงับคดีแพ่ง หมายเลขคดี (2014) Tang Chu Zi หมายเลข 247((2014)唐初字第247号) โดยมีเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องดังต่อไปนี้:
(i) บริษัทจะต้องชำระเงินก้อนจำนวน CNY 38,326,400.00 (“หนี้เงินต้น”) ให้กับ Mr. Wei ก่อนวันที่ 14 มิถุนายน 2014 ซึ่งจำนวนเงินดังกล่าวรวมถึงเงินต้นและดอกเบี้ยของเงินที่ค้างชำระ ค่าเสียหายที่ชำระบัญชี การสูญเสียทางเศรษฐกิจ และอื่นๆ ทั้งหมด ค่าใช้จ่าย;
(ii) หากบริษัทไม่ชำระเงินเต็มจำนวนก่อนวันที่ 14 มิถุนายน 2014 ยอดคงเหลือของหนี้เงินต้นจะต้องได้รับค่าปรับผิดนัดซึ่งคำนวณที่ 0.2% ของยอดคงเหลือในแต่ละวันที่ยอดคงเหลือคงค้างอยู่ และ
(iii) นาย Mei และ Ms. Li มีความรับผิดร่วมกันและร่วมกันสำหรับภาระผูกพันในการชำระเงินดังกล่าวข้างต้น ในเดือนมีนาคม 2017 จำเลยทั้งสามได้ยื่นคำร้องต่อศาลประชาชนระดับสูงเหอเป่ย (“ศาลเหอเป่ย”) เพื่อขอให้พิจารณาคดีใหม่ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้:
(i) เมื่อบรรลุข้อเสนอการไกล่เกลี่ยและศาล Tangshan ได้จัดทำคำแถลงการระงับคดีแพ่งตามนั้น แม้ว่าจะมีหนังสือมอบอำนาจโดยที่ Ms. Li อนุญาตให้ Ms. Dong เข้าร่วมในการไกล่เกลี่ยและยอมรับข้อตกลงการไกล่เกลี่ย Ms. Li อ้างว่า เธอไม่มีความรู้เกี่ยวกับการมอบอำนาจดังกล่าวและไม่ได้มอบอำนาจดังกล่าวด้วยตนเอง และ
(ii) ในขณะนั้น Ms. Li อาศัยอยู่ในแคนาดา ดังนั้นหนังสืออนุญาตที่ออกโดยเธอนอกประเทศจีนควรได้รับการรับรองและรับรองก่อนที่จะมีผลใช้บังคับ อย่างไรก็ตาม การอนุญาตที่ได้รับจากศาล Tangshan ไม่ได้ผ่านขั้นตอนนี้ ดังนั้นจึงไม่ถูกต้อง
ศาลเหอเป่ยถือว่าหนังสือมอบอำนาจมีตราประทับส่วนตัวของทั้งนายเหม่ยและนางสาวหลี่ซึ่งเป็นสามีภรรยากัน นายเหม่ยไม่ได้คัดค้านการอนุญาตของนางสาวตง ในขณะที่นางสาวหลี่อ้างว่าเธอไม่รู้เกี่ยวกับการอนุญาตและไม่ได้ให้อนุญาตเป็นการส่วนตัว อย่างไรก็ตาม คำกล่าวอ้างของเธอไม่สอดคล้องกับสามัญสำนึก นอกจากนี้ หลังจากที่คำชี้แจงการระงับคดีทางแพ่งมีผลบังคับใช้ คุณ Li ยังได้ออกหนังสือมอบอำนาจเพื่อแต่งตั้ง Ms. Dong เป็นตัวแทนของเธอในขั้นตอนการดำเนินการ ซึ่งลงนามโดย Ms. Li ด้วยลายมือของเธอเอง สิ่งนี้พิสูจน์เพิ่มเติมว่า Ms. Li ทราบถึงการอนุญาตของ Ms. Dong ในขณะที่ทำข้อตกลงยุติคดี
แม้ว่า Ms. Li จะอาศัยอยู่ในแคนาดา แต่เธอเป็นพลเมืองจีน และไม่ต้องใช้ข้อกำหนดในการออกหนังสือมอบอำนาจนอกประเทศ
ศาลเหอเป่ยจึงมีคำสั่งยกคำร้องให้พิจารณาใหม่
เนื่องจากคำชี้แจงการระงับข้อพิพาททางแพ่งยังไม่ได้นำมาใช้อย่างสมบูรณ์ นาย Wei โจทก์จึงพยายามยื่นขอบังคับใช้คำชี้แจงการระงับคดีแพ่งของจีนในบริติชโคลัมเบีย ประเทศแคนาดา
ครั้งที่สอง คำสั่งห้าม Mareva ของแคนาดา (คำสั่งแช่แข็ง)
ในเดือนกุมภาพันธ์ 2017 เมื่อทราบว่าจำเลย นาย Mei และ Ms. Li ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินในบริติชโคลัมเบีย ประเทศแคนาดา นาย Wei โจทก์ได้ยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาแห่งบริติชโคลัมเบีย (“BC Supreme Court”) เพื่อขอ คำสั่งห้าม Mareva (คำสั่งแช่แข็ง)
เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2017 ศาลฎีกาของ BC ได้ออกคำสั่งให้ Mareva แก่นาย Wei เพื่อยึดทรัพย์สินมูลค่า 20.5 ล้านดอลลาร์ของนาย Mei และ Ms. Li ในแคนาดา ซึ่งรวมถึงวิลล่า XNUMX หลังและฟาร์ม XNUMX หลัง
หลังจากนั้น นายเหว่ยได้ยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาก่อนคริสตศักราชเพื่อขอคำสั่งบังคับใช้คำแถลงการระงับคดีแพ่งของจีน
สาม. การพิจารณาคดีครั้งแรกในประเทศแคนาดา
ในการพิจารณาคดีชั้นต้น (การพิจารณาคดีโดยสรุป) ศาลฎีกาก่อนคริสต์ศักราชได้ตรวจสอบการยอมรับเอกสารของศาลจีน และได้กล่าวถึงข้อกำหนดสามประการเพื่อให้คำพิพากษาของต่างประเทศเป็นที่รู้จักและบังคับใช้ได้ในบริติชโคลัมเบีย กล่าวคือ:
(ก) ศาลต่างประเทศมีเขตอำนาจเหนือเรื่องคำพิพากษาต่างประเทศ
(b) การตัดสินจากต่างประเทศถือเป็นที่สิ้นสุดและเป็นข้อสรุป และ
(c) ไม่มีการป้องกันที่มีอยู่
เมื่อตรวจสอบข้อกำหนด a) - ศาลต่างประเทศที่มีอำนาจ ศาลฎีกาของ BC พบว่า "ศาลจีนมีเขตอำนาจเหนือเรื่องนี้" เนื่องจากมีความเชื่อมโยงที่แท้จริงและเป็นรูปธรรมระหว่างมูลเหตุแห่งคดีกับศาลจีน
เป็นไปตามข้อกำหนด b)-ขั้นสุดท้าย เนื่องจากตามที่ศาลฎีกาของ BC ระบุไว้ ไม่สามารถอุทธรณ์ได้ภายใต้กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน เนื่องจากคำแถลงการระงับคดีแพ่งของจีนเป็นคำสั่งยินยอมตามข้อตกลงที่ไกล่เกลี่ย
เกี่ยวกับข้อกำหนดที่สาม ศาลฎีกาก่อนคริสต์ศักราชได้ออกรายการคำแก้ต่างที่มีอยู่ รวมถึงการตัดสินของจีนไม่สอดคล้องกับคำพิพากษาก่อนหน้านี้ พวกเขาได้มาโดยการฉ้อโกง ขึ้นอยู่กับการลงโทษต่างประเทศ รายได้ หรือกฎหมายมหาชนอื่นๆ หรือการดำเนินการในลักษณะที่ขัดต่อความยุติธรรมตามธรรมชาติ จากการวิเคราะห์ ศาลฎีกาก่อนคริสตศักราชพบว่าไม่มีคำแก้ต่างใดที่ใช้กับข้อเท็จจริงของคดีนี้
เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2018 ศาลฎีกา BC มีคำพิพากษาให้บังคับใช้คำแถลงการระงับคดีแพ่งของจีน
IV. การพิจารณาคดีครั้งที่สองในประเทศแคนาดา
ในการอุทธรณ์คำสั่งให้จำเลยต้องรับผิดร่วมกันและร่วมกันชำระหนี้ที่ค้างชำระแก่โจทก์ตามคำพิพากษาของจีนพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 60 ต่อปี ผู้พิพากษาหลี่ที่ถูกกล่าวหาว่าจำเลยได้กระทำผิดในการหากระบวนการขอคำพิพากษาของจีนไม่ได้ละเมิดความยุติธรรมตามธรรมชาติ และโดยการตัดอัตราดอกเบี้ยตามคำตัดสินของจีนจากอัตรารายปีที่มีผลบังคับ 73 เปอร์เซ็นต์เป็นอัตรารายปีสูงสุดที่อนุญาตภายใต้ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 347
เมื่อวันที่ 9 เมษายน 2019 ศาลอุทธรณ์ของรัฐบริติชโคลัมเบียได้ยกคำอุทธรณ์ทั้งหมด โดยให้เหตุผลว่าจำเลยไม่แสดงคำตัดสินของจีนที่ละเมิดมาตรฐานขั้นต่ำของความเป็นธรรม ผู้พิพากษาไม่ได้ผิดพลาดในการนำแนวคิดเรื่องการชดเชยตามสัญญาจาก Transport v. New Solutions (SCC, 2004) มาใช้กับคำตัดสินของจีน
V. ความคิดเห็นของเรา
เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าเมื่อมีการใช้คำแถลงข้อตกลงยุติคดีแพ่งของจีนเพื่อการยอมรับและการบังคับใช้ในแคนาดา ศาลของแคนาดาไม่ได้ตั้งคำถามถึงลักษณะของคำแถลงข้อตกลงระงับข้อพิพาททางแพ่ง ศาลพิจารณาคดีเรียกเอกสารดังกล่าวว่า 'เอกสารการไกล่เกลี่ยทางแพ่ง' และถือว่าเอกสารดังกล่าวเทียบเท่ากับการตัดสินของจีนโดยไม่ลังเล ศาลอุทธรณ์ตามแฟชั่นในคดีที่สอง
ในเดือนมิถุนายน 2022 ศาลฎีกาแห่งนิวเซาธ์เวลส์แห่งออสเตรเลียตัดสินให้ยอมรับคำแถลงยุติคดีแพ่งของจีนสองฉบับโดยที่คำแถลงการระงับคดีแพ่งของจีนถือเป็น 'คำตัดสินของต่างประเทศ' ภายใต้กฎหมายออสเตรเลีย
เราเชื่อว่าแนวทางปฏิบัตินี้ถูกต้องและควรปฏิบัติตามในต่างประเทศอื่นๆ เนื่องจากภายใต้กฎหมายจีน คำแถลงการระงับข้อพิพาททางแพ่งจะจัดทำโดยศาลจีนตามข้อตกลงระงับข้อพิพาทของคู่สัญญาทั้งสองฝ่าย และมีการบังคับใช้เช่นเดียวกับคำตัดสินของศาล
โพสต์ที่เกี่ยวข้อง:
ภาพถ่ายโดย เซบาสเตียน สตัม on Unsplash
ร่วมให้ข้อมูล: กั่วตงดู杜国栋 , เมิ่งหยู่余萌
